ရိုးသားသူ အတြက္ ဆုလာဒ္

ရိုးသားသူ အတြက္ ဆုလာဒ္

တစ္ခါတုန္းက ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးရွိတယ္။အဲဒီဘုရင္ႀကီးမွာ မိဖုရားေတြအမ်ားႀကီးရွိေပမယ့္ သားေတာ္ကေတာ့တစ္ပါးတည္း သာရွိပါတယ္။မင္းႀကီးဟာ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္လာၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္သားေတာ္ကို ထီးနန္းစည္းစိမ္ကိုလႊဲေျပာင္းေပးခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သားေတာ္ဟာ ၾကင္ယာေတာ္မရွိေသးတဲ့အတြက္ ၾကင္ယာေတာ္ကို ရွာေဖြေပးၿပီးတစ္ခါတည္း ထီးနန္းကိုလႊဲေပးဖို႕အစီအစဥ္ လုပ္ပါတယ္။ သားေတာ္ဟာ မင္းသားတို႕တတ္အပ္ေသာပညာမ်ားကို အားလံုးတတ္တဲ့အျပင္ ဥယ်ာဥ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္းကို အထူးစိတ္ဝင္စားသူလည္းျဖစ္ပါတယ္။

မင္းႀကီးက သားေတာ္ရဲ႕ၾကင္ယာေတာ္ရွာေဖြျခင္းကိစၥကို မွဴးမတ္မ်ားနဲ႕ တိုင္ပင္ၿပီး ရွာေဖြဖို႕သားေတာ္ကို တုိ္င္ပင္တယ္။ သားေတာ္က သေဘာမတူပါဘူး။ မွဴးမတ္ဆိုတာ ဘုရင့္အလုိက်ေျပာဆို၊လုပ္ကိုင္တတ္သူမ်ားသာျဖစ္တာမို႕သူ႕အလုိက်ျဖစ္ႏိုင္မယ္ မထင္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕ၾကင္ယာေတာ္ကိစၥကိုသူ႕ဘာသာသူအလုိက်ေဆာင္ရြက္ခ်င္ေၾကာင္းတင္ျပတယ္။ မင္းႀကီးက လိုက္ေလ်ာၿပီးတစ္ႏွစ္အတြင္း အၿပီးေဆာင္ရြက္ဖို႕ ကတိကိုေတာင္းဆိုတယ္။

တစ္ေန႕ေတာ့ မင္းသားရဲ႕အစီအမံနဲ႕တုိင္းျပည္ေနရာ အႏ႔ွံေၾကာျငာခ်က္ထုတ္ျပန္ပါတယ္။ "အသက္ (၁၈)ျပည့္ၿပီးတဲ့အပ်ိဳစင္တိုင္းတစ္ပတ္အတြင္း မင္းသားရဲ႕ဥယ်ာဥ္ေတာ္ကို လာႏိုင္တယ္။ မင္းသားရဲ႕ဥယ်ာဥ္ေတာ္မွာ ထားရွိတဲ့ ေျမအိုးထဲက ေျမၾသဇာကိုႀကိဳက္သေလာက္ထည့္ယူႏိုင္တယ္။
မ်ိဳးေစ့ကိုေတာ့ လက္မနဲ႕လက္ညွဳိးအတြင္း ပါႏိုင္သေလာက္ကိုသာ ယူရမယ္။ ေျခာက္လအတြင္း အပင္နဲ႕အပြင့္ကို တင္ျပရမယ္။ အဲဒီအပင္နဲ႕အပြင့္ေပၚမူတည္ၿပီး မိဖုရားအရာေျမွာက္စားေတာ္မူမယ္" လို႕ႏိုင္ငံေတာ္အႏွံ႕အျပင္ အတိုင္းတိုင္းအျပည္ျပည္ ကိုလည္းေၾကာျငာ ပါတယ္။

ဒီေတာ့ မိဖုရားျဖစ္ခ်င္ၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးအားလံုးဟာ စိတ္ဝင္စားၾကတယ္။ ၿပိဳင္ပြဲဝင္စည္းကမ္းနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ အပ်ိဳစင္တိုင္းဟာ ဝင္ၿပိဳင္ၾကတယ္။အတိုင္းတိုင္းအျပည္ျပည္က မင္းသမီးအပါအဝင္ ေက်းေတာသူအထိပါဝင္ၾကတယ္။ နန္းေတာ္မွာ အမိ်ဳးသမီးေတြနဲ႕စည္းကားေနတယ္။ ေနာက္ေျခာက္လၾကာတဲ့အခါမွာလည္း အပင္က ပြင့္လာတဲ့ပန္းမ်ိဳးစံုနဲ႕အပ်ိဳစင္ေတြက စည္းကားေနပါတယ္။ အားလံုးကို စံနစ္တက် မွတ္တမ္းတင္ပါတယ္။အပင္မ်ိဳးစံု၊ပန္းမ်ိဳးစံု၊ အပြင့္မ်ိဳးစံုနဲ႕အနံ႕မ်ိဳးစံုလွပါတယ္။သူ႔ထက္သူ ပိုၿပီးသာလြန္လွပတဲ့ ၊ေမႊးႀကိဳင္တဲ့ပန္းပင္ေတြနဲ႕ေပါ့။

အပ်ိဳစင္တစ္ဦးကေတာ့ ထူးထူးျခားျခား။ဘာပန္းပင္၊ဘာပန္းပြင့္မွမပါတဲ့ေျမအိုးအလြတ္တစ္ခု ကိုယူလာပါတယ္။အက်ိဳးအေၾကာင္းကိုေမးၿပီး မင္းသားဆီကိုေခၚသြားပါတယ္။ " ဘယ္လိုျဖစ္လို႕ဘာအပင္၊ဘာအပြင့္မွမပါရတာလဲ" " ကၽြန္မဟာ ဥယ်ာဥ္မွဴးရဲ႕သမီးေတာ္တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ပန္းဥယ်ာဥ္စိုက္ပ်ိဳးမႈကိုလည္း ဝါသနာထံုပါတယ္။ဘာအပင္ကိုစိုက္စိုက္ ရွင္တဲ့အပင္သာမ်ားလွပါတယ္။

ဒီမိ်ဳးေစ့ကို စိုက္ပ်ိဳးတာ ဘယ္လိုမွ အပင္မျဖစ္လာေၾကာင္းပါ အရွင္မင္းသားဒါေၾကာင့္အပင္မပါတဲ့   ေျမအိုးကိုသာယူလာရေၾကာင္းပါ"လို႕တည္ တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေလွ်ာက္ တင္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္လနန္းသိမ္းပြဲမွာ မိဖုရားကို ေၾကာျငာေတာ့ဥယ်ာဥ္မွဴးရဲ႕သမီးေတာ္ ကို မိဖုရားအျဖစ္ ေၾကာ္ျငာပါတယ္။အပ်ိဳစင္အေျမာက္အမ်ားဟာ မေက်မနပ္သံမ်ားထြက္လာပါတယ္။သူ႕ထက္သူ ပိုလွပတဲ့ပန္းပြင့္ေတြကို မေရြးခ်ယ္ပဲ ဘာပင္မွ မတင္ျပႏိုင္သူကို ေရြးခ်ယ္တာဟာ မတရားေၾကာင္း၊ ဘာေၾကာင့္ေရြးခ်ယ္တဲ့အေၾကာင္းကို ရွင္းလင္းသင့္ေၾကာင္းေျပာၾကပါတယ္။ဒီေတာ့မင္းသားငယ္က ရွင္းျပပါတယ္။

" ဒီၿပိဳင္ပြဲကိုက်င္းပဖို႕သူတစ္ဦးတည္းသာစီစဥ္ေၾကာင္း၊ၿပိဳင္ပြဲမက်င္းပမွီမွာ မ်ိဳးေစ့အားလံုးကို အပင္မေပါက္ေအာင္ နာရီေပါင္းမ်ားစြာေရေႏြး ပူပူနဲ႕ၿပဳတ္ထားေၾကာင္း၊ဒီေတာ့ ဘာအပင္မွ မေပါက္ႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္း၊တိုင္းျပည္နဲ႕လူမ်ိဳးတိုးတက္ဖို႕အတြက္ ရိုးသားျဖဴစင္တဲ့ မိဖုရားကိုသာ အလိုရွိေၾကာင္း၊အပင္မေပါက္တဲ့တစ္ဦးတည္းေသာ အပ်ိဳစင္သည္သာ မိဖုရားနဲ႕ထိုက္တန္ေၾကာင္း၊ ၊တိုင္းျပည္ရဲ႕မိဖုရားဟာရိုးသားျဖဴစင္ မွသာတိုင္းျပည္ဟာတိုးတက္လာႏိုင္ ေၾကာင္း၊ဒါေၾကာင့္ ဥယ်ာဥ္မွဴးရဲ႕သမီးေတာ္ဟာ ရိုးသားျဖဴစင္သူျဖစ္တဲ့အတြက္မိဖုရား တင္ေျမွာက္ျ ခင္း  ျဖစ္ေၾကာင္း" ကိုအက်ယ္တဝင့္ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ မိဖုရားကိုေရႊလက္တြဲၿပီး နန္းသိမ္းပြဲ က်င္းပပါတယ္။ မင္းႀကီးနဲ႕မိဖုရားတို႕ဟာ တိုင္းျပည္နဲ႕လူမ်ဳိးတိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရင္း တိုင္းျပည္ကို မင္းက်င့္တရားဆယ္ပါးနဲ႕အညီ အုပ္ခ်ဳပ္စိုးစံသြားပါသတဲ့ကြယ္။

လြမ္းေဝ