မူေျပာင္း လူေကာင္းေစလိုသည္

ေမလ ၃ ရက္ေန႔ထုတ္ သတင္းစာ တစ္ေစာင္မွာ အဂၤလိပ္စာကို အေျခခံပညာ တတိယတန္းက စတင္ၿပီး သင္ေပးေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းကို ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ပညာေရး ဝန္ႀကီးဌာနရဲ႕ အမည္မေဖာ္ျပတဲ့ တာဝန္ရွိ ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦး ဆိုသူက ေျပာေၾကာင္း ဆိုၿပီး ပါလာေတာ့မွ မေရရာတဲ့ အေၾကာင္း ကို မေရရာတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကေျပာတာ ပါလားဆိုၿပီး သက္ျပင္းခ်လိုက္မိတယ္။

တစ္ခ်ိန္က အဂၤလိပ္စာကို ၅ တန္း ေရာက္မွ စသင္ခဲ့တာ မွတ္မိပါေသးတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ေခတ္မွာ ပညာသင္ ေက်ာင္းေတြကို ျပည္သူပိုင္သိမ္း၊ ပညာေရး စနစ္ႀကီး တစ္ခုလုံးကိုလည္း သိမ္းပိုက္ၿပီး စစ္ဗိုလ္ေတြ အလိုက် ျဖည့္ဆည္းေပးတတ္တဲ့ လက္ညႇဳိးေထာင္ ေခါင္းညိတ္သမား ေတြေၾကာင့္ ပညာေရးေလာကႀကီး တစ္ခုလုံး ရစရာမရွိေလာက္ေအာင္ ေဝဖန္ခံခဲ့ရ တယ္ဆိုတာ မေမ့သင့္ပါဘူး။

အဂၤလိပ္စာကို ၅ တန္းေရာက္မွ စသင္၊ တကၠသိုလ္မွာသင္တဲ့ အဂၤလိပ္စာ ေတြကိုလည္း ျမန္မာလို သင္ရမယ္ဆိုၿပီး ထြင္၊ ေနာက္ဆုံး ဟိုမေရာက္ သည္မေရာက္ ေတာင္မင္း ေျမာက္မင္း မကယ္ႏိုင္သလို ျဖစ္မွ ဒီအတိုင္း လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားလိုက္ေတာ့ တကၠသိုလ္ေရာက္တာေတာင္ အဂၤလိပ္လို ေရးႏိုင္ဖို႔ ေနေနသာသာ မဖတ္ႏိုင္တာေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္လာတယ္။

ကမၻာ့အဆင့္ ေနေနသာသာ အာရွ အဆင့္ေတာင္ အဂၤလိပ္လို လိုက္မမီခဲ့တာ အိမ္နီးခ်င္း အိႏၵိယႏိုင္ငံနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ရင္ အသိသာႀကီးပါ။ အိႏၵိယသားေတြက အင္တာနက္၊ အိုင္တီနဲ႔ အဂၤလိပ္စာဆိုတဲ့ “အ” သုံးလုံးကို ထုံးလိုေခ်၊ ေရလိုေႏွာက္ၿပီး အေမရိကန္မွာ လူတြင္က်ယ္ေတြျဖစ္၊ ဆီလီကြန္ ေတာင္ၾကားမွာ ေနရာယူေနခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြရဲ႕ ပညာေရး အဆင့္အတန္းက ဘယ္ၾကားမွေတာင္ တန္းမဝင္ႏိုင္ေသးတာ စိတ္မေကာင္းစြာ ေတြ႔ရပါတယ္။

အဂၤလိပ္စကားေျပာတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ အဂၤလိပ္စာကို ၃ တန္းေရာက္မွ သင္တာ ျပႆနာမဟုတ္ပါဘူး။ စာနဲ႔စကား ဆက္စပ္ေနတာေၾကာင့္ လိုက္ရလြယ္ကူႏိုင္ပါတယ္။ ျမန္မာစကားေျပာတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ ငယ္ငယ္ေလး ကတည္းက အဂၤလိပ္လို သိလာတတ္လာရင္ေရာ ဘာျဖစ္သလဲဗ်ာ။ တတိယတန္းေရာက္ မွ အဂၤလိပ္လိုသင္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ မိဘေတြ ကေရာ ဒီအတိုင္း လႊတ္ထားလိမ့္မယ္ ထင္သလား၊ ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြက ဒီသတင္းကို လက္ခေမာင္းခတ္ၿပီး ဗိုက္ထဲ က ကေလးကို အဂၤလိပ္လို လာသင္ေပးမယ္ လို႔ လုပ္ၾကမွာ ျမင္ေယာင္ေသးေတာ့တယ္။

လက္ရွိအေျခခံပညာ ေက်ာင္းေတြ က အဂၤလိပ္စာသင္ၾကားမႈ ညံ့ဖ်င္းလို႔ ၁၀ တန္းေအာင္ၿပီးမွ အဂၤလိပ္စကားေျပာ သင္တန္းျပန္တက္ ေနရတာေတြ၊ မိဘေတြ ကိုယ္တိုင္ ေႏြေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္မွာ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းေတြမွာ အဂၤလိပ္လို သြားသင္ခိုင္း ေနတာေတြ၊ အစိုးရေက်ာင္း ဆင္းလာရင္ အဂၤလိပ္စာ မတတ္တာေၾကာင့္ ငယ္ငယ္ေလး ကတည္းက အဂၤလိပ္လိုသင္တဲ့ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းေတြမွာ ေငြကုန္ခံၿပီး သြားထား ေနၾကတာေတြဟာ ပညာေရးစနစ္ႀကီးရဲ႕ စမ္းသပ္လို႔ မဆုံးႏိုင္တဲ့ ရလဒ္ေတြေၾကာင့္ မဟုတ္ပါလား။ ပညာေရးဆိုတာ စိတ္ကူး ေပါက္ၿပီး စမ္းသပ္ခ်င္တာကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လိုက္လုပ္ေပးေနဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ကမၻာနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ႏိုင္ရမယ္။ ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ရ ပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံက လူငယ္ေတြကို ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ရင္ေပါင္တန္းႏုိင္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ရ ပါလိမ့္မယ္။

ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ယွဥ္ၿပီး ပညာေရးကို တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္ဆိုတာ ျပည္တြင္းမွာပဲ လူတြင္က်ယ္ လုပ္ေကာင္း လုပ္ႏိုင္ပါ လိမ့္မယ္။ ပညာေရးကို စနစ္တက် ဖ်က္ဆီး တယ္ဆိုတဲ့ ေဝဖန္မႈမ်ဳိးကို မလိုခ်င္ရင္ သမိုင္းေၾကာင္းေကာင္းေအာင္ လုပ္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ သည္မိုး၊ သည္ေလ၊ သည္လူေတြနဲ႔ မေကာင္းခဲ့တာကို ဒီအတိုင္းသြား ေနမယ့္အစား ေျပာင္းလဲၾကည့္ဖို႔ တိုက္တြန္း ခ်င္ပါတယ္။ မူဘယ္ေလာက္ေကာင္း ေကာင္း လူမေျပာင္းႏိုင္ရင္ မေအာင္ျမင္ ႏိုင္ပါဘူး။ အလားတူ လူဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေကာင္း မူမေျပာင္းရင္လည္း မေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါဘူး။ မူေျပာင္းၿပီး လူေကာင္းေတြနဲ႔ ျမန္မာ့ပညာေရးကို ေစတနာ ေကာင္းေကာင္း ျပဳျပင္ေပးသင့္ၿပီ ထင္ပါတယ္။

ေက်ာင္းဆရာေဟာင္းတစ္ဦး

Credit to ►
The Voice Weekly