ေဆးရံုေပၚက ပါးကြက္နဲ႔ သရဲမ -ျဖစ္ရပ္မွန္ (ေၾကာက္တတ္လွ်င္ မဖတ္ရ)

ကၽြန္မရဲ႕.. ကိုုယ္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္ေလးပါ... ၂၀၀၇ ၾသဂုတ္လမွာ.. ကၽြန္မမိခင္.. အမ်ိဳးသမီး..ေရာဂါ တစ္ခု ေၾကာင့္.. ေျမာက္ဥကၠလာေဆးရံုမွာ.. ၂ လခန္႔ၾကာေအာင္.. ေဆးကုသမႈ ခံယူရပါတယ္.. ေဆးရံုဆိုေတာ့.. သိတဲ့အတိုင္း မည္သူမွ.. သြားခ်င္တဲ့..ေနရာ.. မဟုတ္ေပမယ့္.. တကယ္တမ္း.. ျဖစ္လာေတာ့လည္း.. သြားရတာပါပဲ.. 

၂ လဆိုတဲ့.. သက္တမ္းမွာ.. အဲ့ဒီေဆးရံုအေၾကာင္းမွာရွိတဲ့..ေပတေတြရဲ႕..အေၾကာင္းကို.. သိလာရတဲ့ အျပင္..ကုိယ္ကိုယ္တိုင္ပါ...ႀကံဳခဲ့ရပါတယ္.. ေဆးရံုမွာ.. ေရခဲတိုက္ပါရွိေတာ့.. ေန႔စဥ္..

ေသေနတဲ့..သူေတြကို...သံအုပ္ေဆာင္းအေခါင္းနဲ႔..ေခၚေခၚသြားတာကိုလည္း.. မင္ရပါမ်ားလို႔..ရိုးေနပါၿပီ... 

လူေသလို႔. သံအုပ္ေဆာင္း အလြတ္နဲ႔..လာေခၚရင္.. ဂလုန္းဂလုန္း နဲ႔..အသံကလည္း.. ညဘက္ဆိုရင္.. စိတ္ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာပါ.. လူေသကို.. ေရခဲတိုက္ေခၚသြားတဲ့..လုပ္သားေတြကလည္း.. ညဆိုရင္.. အရက္ကို... မူးေအာင္.. ေသာက္ၿပီးမွ.. ေရခဲတိုက္ထဲကို.. ၀င္ရဲတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းလည္း.. တဆင့္ စကားနဲ႔.. သိရပါတယ္.. ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ကလည္း.. 

သရဲဆို... ေသေလာက္ေအာင္.. ေၾကာက္တတ္ေပမဲ့.. ငယ္ငယ္ထဲက.. သရဲကားဆိုရင္.. မၾကည့္ရ မေနႏိုင္ပဲ.. ယပ္ေတာင္ၾကားက.. ခိုးၾကည့္ရင္းနဲ႔. ၁ ကားလံုးၿပီးတဲ့အထိၾကည့္သူပါ.... အသုဘသြားပို႔ရင္ လည္း.. လူေသရဲ႕... လက္တို႔.. ေျခေထာက္တို႔ကို.. သြားကိုင္ၾကည့္တတ္တယ္.. ညအိပ္ေတာ့မွ... ေစာင္ႀကီး ေခါင္းမူးၿခံဳၿပီး... ငါကိုင္ခဲ့တာႀကီးက.. ေအးစက္ေနတာပဲဆိုၿပီး.. ေၾကာက္ရတဲ့.. အရသာကို.. တစိမ့္စိမ့္နဲ႔.. ခံစားတတ္သူပါ... ဒီေတာ့.. ေဆးရံုေရာက္တုန္းလည္း.. ဘယ္ေနလိမ့္မလဲ... ေဘးကုတင္က. လူနာေစာင့္ကို.. အေဖာစပ္ၿပီး.. ေရခဲတိုက္.. ဘက္ကို.. ေန႔ခင္းဘက္.. သြားစပ္စုလိုက္ေသးတယ္... သရဏံဂုဏ္.. တင္တဲ့ဇရပ္လည္း.. ေရခဲတိုက္အေရွ႕မွာ..ရွိပါတယ္.. 

ေန႔တိုင္းေန႔ေရာ ညေရာ.. တြန္းတြန္းေနတဲ့.. လူေသတင္တဲ့.. လွည္းနဲ႔.. အေခါင္း တခုကိုလည္း.. အဲ့ဒီ့အနီး တ၀ိုက္မွာပဲေတြ႕တယ္... လူေသေတြရွိတဲ့... ေနရာမို႔လို႔လားပဲ..မသိပါဘူး..... တကယ့္ကို.. တစျပင္ပါပဲ... ေဆးရံုနားတ၀ိုက္မွာ.. ဟိုဟိုဒီဒီ... တြန္ေနတဲ့... ငွက္ကေလးေတြအသံကိုေတာင္.. အဲ့ဒီ့နားမွာ.. မၾကားရဘူး.. က်ီးကန္း ၂ ေကာင္.. ၃ ေကာက္ေလာက္.. အာေနတဲ့..အသံပဲ.ၾကားရတယ္... ေန႔ခင္း ေတာင္.. ေျခာက္ျခားစရာပါပဲ... ေရခဲတိုက္က..မွန္ေတြကိုေတာ့... သတင္းစာစကၠဴေတြ.. ကပ္ထားတယ္.. အထဲကိုေတာ့.. လွမ္းၾကည့္လို႔မရပါဘူး.. ကၽြန္မတို႔ ၂ေယာက္လည္း.. အေဆာက္အဦး.. တ၀က္အထိပဲ ေရာက္လိုက္တယ္.. အဆံုးအထိသြားဖို႔ကို... ကိုယ့္စိတ္က..ခြင့္မျပဳဘူး... ဒါနဲ႔ပဲ.. ျပန္လွည့္ခဲ့ၾကတယ္... ဒီၾကားထဲမွာ.. ေမြးဖြားေဆာင္ဘက္မွာလည္း.. ခဏခဏ.. သရဲေျခာက္တယ္ဆိုတဲ့.. အသံေတြ.. ၾကားရပါ တယ္.. ညဘက္ကို... ညည္းသံၾကားရတာေတြ... နာ့စ္တစ္ေယာက္... လူနာၾကည့္ၿပီး အျပန္မွာ.. သူ႔ေဘး နားက.. ေခါင္းမပါပဲ.. ကိုယ္ႀကီးသက္သက္.. ျဖတ္သြားတာေတြ... ဆရာ၀န္မ တစ္ေယာက္.. ညဘက္.. ဂ်ဴတီက်လို႔.. နားေနခန္းမွာ.. ၀င္အိပ္ေနတုန္း... ေဘးနားမွာ.. သရဲက.. ယပ္လာခပ္ေပးေနတာေတြ.. မ်ိဳးစံုပါပဲ...

ေအာ္.. ဒါနဲ႔... ေမြးေဆာင္နဲ႔. ကၽြန္မတို႔.. အမ်ိဳးသမီးေဆာင္နဲ႔က.. မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ပါ..... ေမြးေဆာင္အျပင္ ဘက္က.. ေကာ္ရစ္တာမွာေတာ့. လူေတြ.. ရႈပ္ေနတာပါပဲ.. အမ်ိဳးသားေတြက... ေမြးေဆာင္မွာ.. ညမအိပ္ရဘူးဆိုေတာ့.. ေမြးဖြားသူ.. ေယာက္်ားေတြနဲ႔.. ကေလးေတြ.. အမ်ိဳးေတြနဲ႔.. ေကာ္ရစ္တာမွာ.. ျပည့္ေနတာပါပဲ.... ကဲ.. ထားပါေတာ့.. လုိရင္းက.. အခုမွ.. ေရာက္မွာ.... အဲ့ဒီ့ေန႔ညက.. မိုးေလး.. ခပ္ဖြဲဖြဲ ရြာေနတယ္.. ဒီေတာ့.... ကၽြန္မတို႔အခန္းမွာ.. ျပဴတင္းေပါက္.. တံခါးေတြကို.. အားလံုးနီးပါ.. ပိတ္ထားတယ္... အခန္း၁ ခန္းမွာ.. ကုတင္က.. ၁၅ လံုး.. ၁၆ လံုးခန္႔.. ေျခရင္းျခင္းဆိုင္ၿပီးေတာ့.. ထားထားပါတယ္... အခန္းက.. အမ်ိဳးသမီးေဆာင္မွာ.. စုစုေပါင္း.. ခန္းမက်ယ္.. ၃ ခန္းရွိတယ္... အခန္းေတြတိုင္းမွာ... ထြက္ေပါက္က... ၂ ခုရွိပါတယ္...

ကၽြန္မတို႔က.. အမ်ိဳးသမီးေဆာင္.. ၀င္၀င္ခ်င္း ပထမဆံုးအခန္း.... အဲ့ဒီ့ေန႔က.. ကၽြန္မတို႔ေဘးကုတင္က.. လူနာဆင္းသြားေတာ့.. ကၽြန္မမိခင္က.. အဲဒီ့.. ကုတင္မွာ.. သြားအိပ္ပါတယ္... ခါတိုင္းက.. ကုတင္၁ ခု ထဲမွာပဲ.. သားအမိ၂ ေယာက္... အိပ္တယ္.. ထားပါ.. အဲ့ေန႔ကေတာ့.. ကၽြန္မ.. ၁ ေယာက္ထဲ.. လူနာ ကုတင္မွာ.. အိပ္ေနတာေပါ့ေနာ္... ည ၃ နာရီလည္း ထိုးေရာ.. ကၽြန္မရုတ္တရက္.. ႏိုးလာပါတယ္... လူတိုင္း ညဘက္ အိပ္ေနရင္း တေရးႏိုးဖူးၾကမွာပါ... ဒါေပမဲ့.. အိပ္ခ်င္မူးတူးေတာ့..ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္.. ကၽြန္မႏိုးလာပံုက.. အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး.. ႏိုးႏိုးခ်င္း.. ေခါင္းက.. ၾကည္ေနတာပဲ.. အျမင္လည္းၾကည္ေန တယ္... မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က.. ေဆးရံုနာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့.. ၃ နာရီ.. တိတိ... လူကလည္း.. ၾကည္ၾကည္ လင္လင္ႏိုးလာေတာ့.. အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနတယ္.. 

အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ.. ေျခသံ. တဖ်ပ္ဖ်ပ္.. ၾကားရပါတယ္.. အမ်ိဳးသမီးေဆာင္.. အ၀င္ေပါက္ ညာဘက္က.. ေလွ်ာက္လာတာပါ... ေစာေစာက.. ကၽြန္မေျပာသလို.. မိုးရြာလို႔.. တခါးေတြအားလံုးပိတ္ထားေပမဲ့... ဘယ္ဘက္က.. ၀င္ေပါက္ကေတာ့...တျခမ္းပဲ.. ေစ့ထားပါတယ္.. ေလွ်ာက္လာတာက.. မိန္းမ တစ္ေယာက္ဆိုတာကို.. ပိတ္ထားတဲ့... တံခါးမွန္ေတြထဲက.. ျမင္ရပါတယ္.. ပုပု.. ၀၀... ကၽြန္မလည္း.. သတိလက္လြတ္ပဲ.. သူေလွ်ာက္ရင္းေပၚလာတဲ့.. တံခါးမွန္တိုင္းကို... လိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္.. စိတ္ထဲမွာလဲ.. ဘယ္ဘက္က.. တံခါးမႀကီးေရာက္ရင္.. သူ႕ကို.. တကိုယ္လံုးျမင္ရမယ္ေပါ့... ဒါနဲ႔.. သူက.. တျခမ္းပိတ္ထားတဲ့... တံခါးကို..ေရာက္ေတာ့.. တံု႔ခနဲ.. ရပ္လိုက္တယ္.... ၿပီးေတာ့.. အခန္းထဲကို.. လွမ္းၾကည့္ပါတယ္.. သူ႕ကိုလည္း.. ကၽြန္မ.. ျမင္ေနရၿပီ... 

စစ္အက်ၤ ီလက္ရွည္ကို.. တံေတာင္နားအထိ.. ေခါက္ၿပီး၀တ္ထားတယ္... စစ္အက်ၤ ီဆိုေတာ့.. ရင္ဘက္ ၂ ဖက္လံုးက.. အိတ္၂ အိတ္ကိုေတာင္..ျမင္ရတယ္.. အသားက.. ခပ္ညိဳညိဳ... ပါးအျပည့္မွာလည္း.... ပါးကြက္လိုမ်ိဳး.. ျဖဴျဖဴႏွစ္ဖက္က..ထင္းေနပါတယ္.. သူကလည္း.. ကၽြန္မကို..ၾကည့္ေနတယ္.. ကၽြန္မက လည္း.. ဒီမိန္းမ.. ဘာလာၾကည့္ေနတာလည္းဆိုၿပီး.. ကုတင္ေပၚမွာ... အိပ္ေနရာက.. ထၿပီး.. ေျခႀကီး ဆင္း ခါးႀကီးကုန္းၿပီး.. မ်က္ေမွာက္ကုပ္ၿပီးၾကည့္ေနမိတယ္.. အနည္းဆံုးေတာ့.. သူနဲ႔.. ကၽြန္မ..ၾကည့္ ေနၾကတာ.. စကၠန္႔၃၀ ေလာက္ေတာ့..ၾကာမယ္.. ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔... လမ္းေလွ်ာက္သြားတာလည္းမဟုတ္.. ေပ်ာက္သြားေရာ.. မ်က္ေတာင္မခတ္ပဲ.. ကၽြန္မ..ၾကည့္ေနမိလို႔.. သူေပ်ာက္သြားတယ္လို႔.. တပ္အပ္ေျပာ ႏိုင္တာပါ... 

ေပ်ာက္သြားေတာ့.. အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားတယ္.. ေနာက္ေတာ့.. ေခါင္းထဲ.. ၀င္လာတဲ့..အေတြးက.. ကၽြန္မတို႔.. အမ်ိဳးသမီးေဆာင္မွာ.. ညဘက္.. ၉း၀၀ ဆိုရင္... အေဆာင္ကို... တာ၀န္က်.. နာ့စ္ေတြက... ပိတ္လိုက္ပါတယ္. ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့.. ဟိုဘက္ေမြးေဆာင္က.. လူနာရွင္ေတြက.. အိမ္သာလာသံုးမွာ.. စိုးလို႔ပါ... လူနာေစာင့္ေတြ..မ်ားေနေတာ့..၀င္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ႔ဆိုရင္.. အမ်ိဳးသမီးေဆာင္က.. လူနာ ေတြ... မအိပ္ရမွာ..စိုးလို႔ဆိုၿပီးေတာ့.. .. ကၽြန္မ..သတိရလိုက္ေတာ့.. တံခါးက.. ပိတ္ထားတယ္.. ထိပ္ဆံုး ခန္းျဖစ္လို႔.. သူေလွ်ာက္လာတဲ့ဘက္မွာလည္း.. အခန္းမရွိဘူး... ဒါဆိုရင္.. ေစာေစာက.. မိန္းမကဘယ္ ကလဲ...... !!!!!! အဲ့ေတာ့မွပဲ.. ေဘးကုတင္က.. အေမ့ကိုႏိႈး... သရဲေျခာက္ခံရတယ္.. အေမေရဆိုၿပီး.. မိုးလင္းတဲ့အထိ.. အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ပါဘူး... 

အၿမဲလိုလို.. ေၾကာက္လိုက္ရတာေနာ္..အေမွာင္ထဲဆိုမသြားရဲ... သရဲဆိုရင္... ဆံပင္က. ဖားယားႀကီးနဲ႔ လား.. မ်က္လံုးက.. ဘယ္ေလာက္... ျပဴးလဲ.. လွ်ာက.. တန္းလန္းႀကီးလားနဲ႔... အမ်ိဳးမ်ိဳးပံုေဖာ္ ေၾကာက္ေနတာ... ေတြ႕လိုက္ေတာ့လည္း... ေျခာက္လို႔.. ေျခာက္မွန္းေတာင္မသိ... သရဲလည္း.. စကၠန္း ၃၀ ေလာက္.. ေျခာက္ျပတာေတာင္.. မ်က္ေမွာင္ကုပ္ၿပီးျပန္ၾကည့္ေနသဟ ဆိုၿပီး စိတ္ပ်က္သြားတယ္.. ထင္ပါရဲ႕... ေနာက္၁ႏွစ္ခန္႔အၾကာမွာမွ.. သူငယ္ခ်င္းဆီက.. ျပန္သိလုိက္ရတာက... ေျမာက္ဥကၠလာ ေဆးရံုမွာ.. ပါးကြက္.. သရဲရွိတယ္ဆိုပဲ... 

သူလည္း.. တဆင့္ၾကားလာတာပါ.. ဒီေတာ့မွ.. ငါႀကံဳခဲ့ရတာ.. အဲဒီ့.. ပါးကြက္..သရဲပဲထင္တယ္.. ဆိုၿပီး...... စာအေရးအသားမေကာင္းရင္.. ခြင့္လႊတ္ၾကပါ... ေပတမွာ.. ၀င္၀င္ဖတ္ေနေပမဲ့.. အခု တေလာ.. ကုန္ၾကမ္းရွားေနတယ္ဆိုလို႔... အခုလို.. ၀င္ေရးရျခင္းပါ.... သရဲေျခာက္ခံရတာလည္း.. အဲ့ဒါ က... ပထမဆံုးနဲ႔..ေနာက္ဆံုးပါပဲ.. ေနာက္ထပ္.. သူငယ္ခ်င္းရဲ႕.. အေဒၚ.. ခ်ီးစားစုန္း နဲ႔..ေတြ႕တာ ေလးလည္း... အခ်ိန္ရရင္.. ၀င္ေရးပါအံုးမယ္...

By Su Zaw @ ေပတေလာက စိတ္၀င္စားသူမ်ား