စားဝတ္ေနေရးေၾကာင့္ အေမွာင္တြင္းထဲ ခုန္ဆင္းၾကရသူမ်ား

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ညငွက္တခ်ိဳ႕ကို ဤသို႔ ျမင္ေတြ႕ရသည္ (ဓာတ္ပံု – စိုင္းေဇာ္သိုက္ / ဧရာဝတီ)

တာေမြပလာဇာမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ DJ ကလပ္ရဲ႕ အေရွ႕ကို ည ၁၂ နာရီ အေက်ာ္မွာ အငွားကား တစီးဆုိက္ လာၿပီး ကိုကိုေအာင္ တေယာက္ ကားေပၚက ဆင္းလာတယ္။ ကလပ္ရဲ႕ အေရွ႕မွာရွိေနတဲ့ အငွားကားေတြ ၾကားက ကိုအႀကီးေကာင္ကို ရွာရင္းနဲ႔ ေကာင္မေလးတေယာက္ ေခၚခ်င္တဲ့အေၾကာင္း ကိုအႀကီးေကာင္ ကို ေျပာ လိုက္တယ္။

ေနာက္မၾကာဘူး၊ ကလပ္ထဲက အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ ေကာင္မေလးတေယာက္ အျပင္ ထြက္လာတယ္။

“အစ္ကို သူပဲ။ အားလံုး အဆင္ေျပတဲ့ ေကာင္မေလးပါ။ မနက္မိုးလင္တဲ့အထိ ေနေပး လိမ့္မယ္။ ေၾကး ကေတာ့ အစ္ကိုတို႔ ဘာသာ စကားေျပာၾက။ က်ေနာ္တို႔က ၾကားထဲက ဘာမွ ျဖတ္စားလာဘ္စား မလုပ္ဘူး။ အစ္ကိုတို႔ အဆင္ေျပဖို႔ပဲ လိုတာ” လို႔ကိုအႀကီးေကာင္က ကိုကိုေအာင္ကို ေျပာ ရင္း ေကာင္မေလးကိုလည္း “ဟဲ့ျခဴးျခဴး၊ အဆင္ေျပေအာင္ ေနေပးလိုက္ေနာ္။ သူက ေဖာက္သည္ အသစ္၊ ဒီကို တခါမွ လာဖူးတာ မဟုတ္ဘူး” လို႔ လွမ္းေျပာလိုက္တယ္။

အဲဒီလိုနဲ႔ ျခဴးျခဴးက ကိုကိုေအာင္ကို တည အတြက္ က်ပ္ ၂ ေသာင္းေပးရမယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ဟိုတယ္ ဒါမွမဟုတ္ တည္းခိုခန္းကိုပဲ လိုက္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ၿပီး ေနအိမ္ကို ေခၚမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လံုး၀ မလိုက္ႏိုင္ေၾကာင္း ရွင္းျပတယ္။ အဲဒီေနာက္
ကိုအႀကီးေကာင္ရဲ႕ အငွားယာဥ္နဲ႔ပဲ တာေမြၿမိဳ႕နယ္ထဲက ဟိုတယ္တခုကို သြားခဲ့ၾကတယ္။

ျခဴးျခဴးဆိုတာက ေျမာက္ဥကၠလာပ ၿမိဳ႕နယ္၊ ေအာင္မဂၤလာ အေ၀းေျပး ၀င္းနားက ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေနတဲ့သူပါ။ သူ႔မွာ အိမ္ ေထာင္ရွိေပမယ့္ သူအခုလို လိင္အလုပ္သမ ဘ၀ ေရာက္ေနတာကို သူ႔ခင္ပြန္းက လံုး၀ မသိတဲ့အေၾကာင္း၊ သူက ဒီလုပ္ငန္းက ၀င္တဲ့ ၀င္ေငြကို ဧရာ၀တီတိုင္းမွာ ေနတဲ့ သူ႔မိဘေတြဆီ ပိုက္ဆံ ေထာက္ပံ့ေပးတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။

သူ ရန္ကုန္ကို စေရာက္ေတာ့ လိႈင္သာယာက အထည္ခ်ဳပ္ စက္႐ံုတရံုမွာ အလုပ္စလုပ္ခဲ့တာ ၈ လ ေက်ာ္လာေတာ့ အဲဒီ စက္႐ံုက သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ အဆက္သြယ္နဲ႔ပဲ အႏွိပ္ခန္းတခုမွ အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။ အႏွိပ္ခန္းလို႔သာ ဆိုတယ္၊ တကယ့္ တကယ္မွာေတာ့ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖ ေပးရတာပါပဲတဲ့။

“အႏွိပ္ခန္း မွာလည္း ၄ လေလာက္ ၾကာေတာ့ အထည္ခ်ဳပ္မွာ လုပ္တုန္း ႀကိဳက္ခဲ့တဲ့သူက က်မ လုပ္တာကို သိသြားၿပီး ဆက္မလုပ္ဖို႔နဲ႔ သူနဲ႔ယူဖို႔ ျဖစ္လာရာကေန အိမ္ေထာင္က် ျဖစ္တယ္။ သူက အခုထိ လိႈင္သာယာမွာ အလုပ္လုပ္ေနတုန္းပဲ။ သူ ညဘက္ အလုပ္ဆင္းရတဲ့ အခ်ိန္က်မွ က်မက ဒီကလပ္ကို လာတာ။ သူ မသိေအာင္ေပါ့။ သူ႔အလုပ္နဲ႔က က်မတို႔ရြာက မိသားစုကို ဘယ္လိုလုပ္ ျပန္ ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္ မွာလဲ” လို႔ ျခဴးျခဴးက ဆိုတယ္။

ဒီလို ကလပ္ေတြမွာ လုပ္ရတာက အဖမ္းအဆီးအတြက္ လံုၿခံဳေရး ေကာင္းတယ္၊ စီမံခ်က္ ရွိတယ္ဆိုရင္ ကလပ္က လံုး၀ကို မဖြင့္တာ၊ သူ႔အခ်ိတ္အဆက္နဲ႔ ႀကိဳတင္ သတင္းေပးထားေတာ့ ဒီကိုလာၾကရတဲ့ လိင္အလုပ္သမေတြ အတြက္က လမ္းေဘး
လိင္အလုပ္သမ ေတြထက္ ပိုလံုၿခံဳတယ္လို႔ သူက ဆက္ေျပာတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လိင္လုပ္ငန္းနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး တရား၀င္လုပ္ပိုင္ခြင့္ မရွိတာေၾကာင့္ တရားမ၀င္ အႏွိပ္ခန္းေတြ၊ အလွျပင္ ဆိုင္ေတြနဲ႔ ကလပ္ေတြ၊ လူစည္ကားရာ ေနရာေတြမွာ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ လုပ္ကိုင္ေနၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေပ်ာ္ပါးခ်င္တဲ့ သူတခ်ိဳ႕က ဖုန္းနဲ႔ေခၚလိုက္ရင္ ရတဲ့နည္းလမ္းေတြလည္း ရွိပါတယ္။

“က်ေနာ္တို႔က အခု အေရာင္းျမႇင့္တင္ေရး လုပ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးတခ်ိဳ႕နဲ႔ ခ်ိတ္ထားတာ။ က်ေနာ့္ဖုန္းကို ဆက္လိုက္ရင္ ေစ်းစကားေျပာၿပီး ဘယ္အရြယ္ေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ ေျပာျပတယ္။ တကယ္လို႔ ေခၚခ်င္ တယ္ဆိုရင္ က်ေနာ့္ တကၠစီနဲ႔ ဘယ္ဟိုတယ္ ဆိုတာနဲ႔ ေျပာလိုက္ရင္ လာပို႔ေပးတယ္။ ပို႔ေပးတာကို မႀကိဳက္ေသးဘူးဆိုရင္ ကားခေတာ့ ျပန္ေပးခိုင္းတယ္။
ေနာက္တေယာက္ ထပ္ေခၚသြားတယ္။ က်ေနာ္က ေခါင္းေတြလိုေတာ့ ေကာင္မေလးေတြေပၚ က ျပန္ျဖတ္ ယူတာမ်ိဳး မလုပ္ပါဘူး။ သူတုိ႔ေလးေတြက က်ေနာ့္ကို အဆင္ေျပရင္ ေျပသလိုေတာ့ ေပးတာေတြရွိတယ္” လို႔ ေတာင္ဥကၠလာပ ၿမိဳ႕နယ္မွာ ေနထိုင္တဲ့ အငွားယာဥ္ေမာင္း ကိုကိုျမက ဧရာ၀တီကို ေျပာပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ လိင္အလုပ္သမ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ရဲေတြနဲ႔ မပက္သက္ဘဲ ေနလို႔ မရတဲ့အေၾကာင္း၊ သူတို႔ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ တာေမြလမ္းဆံု ေနရာမွာ လိုအပ္ရင္ အလွည့္က် အဖမ္းခံရတာမ်ိဳး အထိ ရွိေၾကာင္း တာေမြလမ္းဆံုမွာ လိင္အလုပ္သမ အျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေနသူ မဆင့္ဆင့္က ဆုိပါတယ္။

သူတို႔ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ နယ္ေျမမွာ ရဲေတြကို အပတ္စဥ္ လိုင္းေၾကးေပးေနရတဲ့အျပင္ တခါတခါ တာေမြလမ္းဆံုမွာ လွည့္ကင္း လာေစာင့္တဲ့ ရဲေတြအတြက္ လက္ဖက္ရည္ ဖိုးလည္း ရွင္းေပးရ တတ္ေၾကာင္း၊ အဲဒီလို လုပ္မွလည္း အဲဒီေနရာမွာ ေအးေအးေဆးေဆး လုပ္စားလို႔ရတဲ့အေၾကာင္း သိရပါ တယ္။

“တခါက က်မကို ေဖာက္သည္ တေယာက္က တာေမြပလာဇာက တည္းခိုခန္းကို ေခၚသြားၿပီး အခန္းထဲေရာက္မွ သဘာ၀ မဟုတ္တဲ့ လိင္ဆက္ဆံမႈမ်ိဳး လုပ္ခိုင္းတယ္။ က်မက မလုပ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ဆိုေတာ့ ရဲတိုင္မယ္ေလး၊ ဘာေလးနဲ႔ လုပ္ၿပီး တာေမြလမ္းဆံုက ရဲေတြကို မင္းတို႔ ဒီဟာမေတြကို မဖမ္းဘူးလား၊ ဘာလား သြားလုပ္တယ္။ က်မတို႔က ရယ္ေတာင္ ရယ္ခ်င္ ေသးတယ္။ က်မတို႔ေနရာက လိင္အလုပ္သမေတြက ရဲေတြဆီမွာ ျပည့္တန္ဆာ အမႈအတြက္ အလွည့္က် အဖမ္းခံ ေပးေနရတာဆိုေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူး” လို႔ မဆင့္ဆင့္က ဆုိတယ္။

အခုလို လိင္အလုပ္သမေတြအေပၚ အကာအကြယ္ ေပးမယ့္ ဥပေဒေတြ မရွိတာေၾကာင့္ သူတို႔အေနနဲ႔ ရဲေတြနဲ႔ မပတ္သက္လို႔ မရတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္ေနရတာ၊ ရဲတဦးအတြက္ တလကို အမႈဘယ္ေလာက္ ရေအာင္ ရွာရမယ္ဆိုတဲ့ စီမံခ်က္ေတြ ေၾကာင့္လည္း အခုလုိ အလြယ္တကူ ဖမ္းဆီးလို႔ရတဲ့ လိင္အလုပ္သမေတြ အေပၚမွာ အသံုးခ်ေနတာ ျဖစ္တယ္လို႔ လိင္အလုပ္သမ ေတြကို ကူ ညီေစာင့္ေရွာက္မႈျပဳလုပ္ေနတဲ့ ေတာ္၀င္ခေရ ကြန္ရက္ ဥကၠ႒ ေဒၚႏွင္းႏွင္းယုက ဧရာ၀တီကို ေျပာပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ႏွစ္တိုင္း ႏို၀င္ဘာ၊ ဒီဇင္ဘာလလို အခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာ လိင္အလုပ္သမေတြကို စီမံခ်က္နဲ႔ အမ်ားအျပား ဖမ္းဆီးတတ္ ေလ့ရွိေၾကာင္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကလည္း လိင္အလုပ္သမေတြ အေပၚ ဥပေဒကို အေၾကာင္းျပၿပီး အႏိုင္က်င့္မႈေတြ ျပဳလုပ္တတ္ေလ့ ရွိေၾကာင္း သူက ဆက္ေျပာျပတယ္။

“တခ်ိဳ႕က ေဖာက္သည္ေတြလို ေခၚသြားၿပီးမွ နင္ ငါ့ကို စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ လုပ္ေပး၊ ပိုက္ဆံ တျပားမွ ေပးမွာမဟုတ္ဘူး၊ တခါတည္း အခ်ဳပ္ထဲ ဖမ္းထည့္လိုက္မွာ” ဆုိတဲ့ အႏိုင္က်င့္ ေစာ္ကား မႈေတြလည္း ရွိတယ္။ နယ္ဘက္မွာဆို ပိုဆိုးတယ္။ လိင္ ေပ်ာ္ပါးဖို႔ ေခၚသြားတာက တဦးတည္း၊ ေနရာေရာက္မွ လူ ၄၊ ၅ ဦးက ၀ိုင္း အႏိုင္က်င့္တာ။ လိင္အလုပ္သမ ေတြမွ အဲဒီလို မ်ိဳးဆို ဘယ္ကို သြားတိုင္ရမလဲ။ တိုင္တဲ့ အခါေတာင္ ကိုယ္က ျပန္အဖမ္းခံရမွာ။ သူတို႔ဘက္က ရပ္တည္ေပးဖို႔ ဘာမွမရွိဘူး” လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။

ေက်ာက္ေျမာင္းမွာ ေနထိုင္တဲ့ အသက္ ၂၃ ႏွစ္အရြယ္ လိင္အလုပ္သမ မခ်ိဳခ်ိဳကေတာ့ လိင္လုပ္ငန္းအေပၚ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ လုပ္ကိုင္ေနျခင္း မဟုတ္ေသာ္လည္း လက္ရွိဘ၀ ရပ္တည္ေရးႏွင့္ မိသားစု အေရးမ်ားေၾကာင့္ စြန္႔လႊတ္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း၊ တည္ဆဲ ဥပေဒမ်ားေၾကာင့္ ထင္ထင္ေပၚေပၚ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသာ္လည္း မိမိ အဆက္အသြယ္ႏွင့္ လုပ္ကိုင္ေနျခင္းေၾကာင့္ အဆင္ေျပေၾကာင္း ဧရာ၀တီကို ေျပာပါတယ္။

အရင္က စားေသာက္ဆိုင္ ႀကီးႀကီးတခုမွာ ၀င္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ပိုက္ဆံရွိ လူတန္းစားေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ရွိခဲ့ တဲ့အတြက္ အခုလို ဖုန္းနဲ႔ ေခၚလုိက္တာနဲ႔ လိုက္ႏိုင္တဲ့ အဆင့္အထိ လုပ္ကိုင္ႏိုင္တာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူကိုယ္တိုင္ တလကို ၀င္ေငြ ၁၀ သိန္းနီးပါးေလာက္ ရရွိေၾကာင္း သူက ဆုိတယ္။

ဒါေပမယ့္ ပိုက္ဆံ နည္းနည္းပဲရတဲ့ အျပင္ က်န္းမားေရး ႐ႈေထာင့္က ကာကြယ္မႈလည္း အားနည္းေနတဲ့ လိင္လုပ္သမ ေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနပါေသးတယ္။

အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ အရြယ္ေရာက္မွ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္ငန္းခြင္ကို ၀င္လာခဲ့ၾကတဲ့သူေတြ အမ်ားစုက ေငြေၾကး ရတာလည္း နည္းသလို အမ်ားအားျဖင့္ ေသာက္စား မူးယစ္ထားတဲ့ သူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံမႈ ပိုမ်ားရတဲ့အေၾကာင္း ေတာင္ဒဂံု ၿမိဳ႕နယ္မွာ ေနတဲ့ ေဒၚေအးက ေျပာျပတယ္။

“မူးလာတဲ့သူ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ကြန္ဒံုးမသံုးဘူး။ ကိုယ္က ေၾကာက္ေပမယ့္ အဆင္ေျပေအာင္ ေနလိုက္ တာပဲ။ ေရာဂါျဖစ္ခ်င္လည္း ျဖစ္ေတာ့၊ မတက္ႏိုင္ဘူး။ တခ်ိဳ႕ဆို ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ လိင္ဆက္ဆံမႈမ်ိဳး ကိုေတာင္ လုပ္ၾကတယ္။ ဘယ္တက္ႏိုင္မလဲ။ ကိုယ့္ အသက္အရြယ္နဲ႔က ပိုက္ဆံ ေပးႏိုင္တဲ့သူေတြ ဘယ္လိုလုပ္ ေခၚမလဲ” လို႔ သူက ဆိုတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္ငန္းနဲ႔ ပက္သက္လို႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ကလို အိမ္ေတြမွာ လုပ္ကိုင္ ၾကတာမ်ိဳး မရွိေတာ့ေပမယ့္၊ အႏွိပ္ခန္းလို႔ အမည္တြင္ၿပီး ေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေနမႈက မ်ားျပား လာခဲ့ပါတယ္။

တခ်ိဳ႕ အႏွိပ္ခန္းေတြက အႏွိပ္ သီးသန္႔သာ လုပ္ၾကေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး သက္သက္သာ လုပ္ကိုင္ေနၾက တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္တဲ့ အႏွိပ္ခန္းေတြက မၾကာခဏ ေနရာေျပာင္းၿပီး လုပ္ငန္းကို အဖမ္း မခံရေအာင္ ေရွာင္တိမ္း လာတာ ေတြ႕ရ တယ္လို႔ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္ေနတဲ့ အႏွိပ္ခန္းကို သြားဖူးတဲ့ ကိုေနာင္က ဧရာ၀တီကို ေျပာျပတယ္။

“အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ ေကာင္မေလးက ေနမွာလား၊ ႏွိပ္ေတာ့ မႏွိပ္တတ္ဘူးေနာ္လို႔ ေျပာတယ္။ တခါေနရင္ က်ပ္ ၈ ေထာင္နဲ႔ ၁ ေသာင္းေလာက္ ေတာင္းတတ္တယ္။ တနာရီ ဆက္ရွင္ေၾကးနဲ႔ဆို တခါသြားရင္ က်ပ္ ၁ ေသာင္းခြဲေလာက္ ကုန္တယ္။ အဲဒါေတာင္ တေခါက္ပဲ လိင္ဆက္ဆံလုိ႔ရမွာ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီက ေကာင္မေလးေတြက ကြန္ဒံုးမပါဘဲနဲ႔ လံုး၀မေနဘူး” လို႔ သူက ဆိုတယ္။

အႏွိပ္ခန္းမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကသူ တခ်ိဳ႕နဲ႔ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္း ၾကည့္တဲ့ အခါမွာ စက္မႈဇုန္ စက္႐ံု အလုပ္႐ံုေတြမွာ လစာ မေလာက္ငွတဲ့ အတြက္ အခုလို အႏွိပ္ခန္းကို ေျပာင္းေရႊ႕ လုပ္ကိုင္ၾကရင္း ေနာက္ဆံုး လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္ငန္းခြင္ကို ေရာက္ရွိလာတာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူတို႔ အခုလို လုပ္ကိုင္ေနၾကတာကို နယ္ဘက္ ေဒသေတြက မိသားစုေတြက မသိၾကေၾကာင္း ေျပာဆို ၾကပါတယ္။

ဧရာဝတီက ေမးျမန္းခဲ့သမွ် အႏွိပ္ခန္း လုပ္ကိုင္ ေနၾကသူေတြဟာ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးလုပ္ငန္းက ရရွိတဲ့ ေငြေၾကးေတြကို မိသားစုဆီ ျပန္ေထာက္ပံ့ ေပးရတာေၾကာင့္ ဒီလုပ္ငန္းကို မစြန္႔ခြာႏိုင္ၾကသူေတြ ရွိသလို၊ အနည္းစုကေတာ့ အခုလို ေပါေပါမ်ားမ်ား သံုးစြဲ ႏိုင္တာေၾကာင့္ ဒီလုပ္ငန္းက စြန္႔ခြာလိုျခင္း မရွိတာလို႔ သိရပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ပံုမွန္က်န္းမားေရး စစ္ေဆးမႈေတြ လုပ္ေလ့မရွိၾကသလို၊ အႏွိပ္ခန္း တခုမွာလည္း အခ်ိန္ၾကာၾကာ လုပ္ေလ့မရွိဘူးလို႔ တာေမြၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းက အႏွိပ္ခန္းတခုမွာ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ မဆူဆန္က ေျပာျပပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္ငန္းနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး တရား၀င္လိုင္စင္နဲ႔ ခြင့္ျပဳသင့္ မျပဳသင့္ ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးဖို႔ တင္ျပခဲ့ေပမယ့္ ေဆြးေႏြးခြင့္ေတာင္ မရခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီလို တရား၀င္ ရပ္တည္ခြင့္ မရွိတာေၾကာင့္ဘဲ လိင္အလုပ္သမေတြဟာ ဥပေဒရဲ႕ အကာအကြယ္ကို မရဘဲ ေနရာစံုမွာ ဖိႏွိပ္မႈနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ေနရသလို၊ ေရာဂါ ကူးစက္ ျပန္႔ပြားမႈနဲ႔ အမႈအခင္း မ်ားစြာလည္း ျဖစ္ေပၚေနခဲ့ ရပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသား အသက္ ၁၅ ႏွစ္ကေန ၄၉ ႏွစ္အၾကား အမ်ိဳးသမီးေတြထဲက ၀. ၄၅ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ အခေၾကးေငြကို တိုက္႐ိုက္ယူၿပီး လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ လိင္အလုပ္သမေတြအျဖစ္ ရွိေနၿပီး ခန္႔မွန္းေျခ ၄ ေသာင္းကေန ၈ ေသာင္း အၾကား အေရအတြက္ရွိတယ္လို႔ ကုလသမဂၢနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရတို႔ ပူးေပါင္း ေကာက္ခံထားတဲ့ ခန္႔မွန္းေျခ စာရင္းေတြက ဆိုပါတယ္။ အဲဒီလို ေငြေၾကးတိုက္႐ိုက္ ယူတဲ့ လိင္အလုပ္သမေတြထဲမွာ ေကတီဗီ၊ အႏွိပ္ခန္း၊ အလွျပင္ဆိုင္၊ တယ္လီဖုန္း အဆက္အသြယ္နဲ႔ လုပ္ကိုင္ေနၾကသူေတြ ပါ၀င္ႏိုင္ဖြယ္ မရွိေသးဘူးလို႔လည္း သိရပါတယ္။

အႏွိပ္ခန္းလို ေနရာေတြမွာ လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ သူေတြဟာ သူတုိ႔ကိုယ္တိုင္ စိတ္အားငယ္မႈေတြ ရွိေနတတ္တာ၊ ဆိုင္ပိုင္ရွင္ ေတြရဲ႕ စီမံမႈေတြေၾကာင့္ မိမိရဲ႕ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈကို လုပ္လို႔မရတဲ့ အေနအထားေတြ ရွိေနတာ ေတြ႕ရတယ္လို႔ ေတာ္၀င္ခေရ ကြန္ရက္ ဥကၠ႒ ေဒၚႏွင္းႏွင္းယု က ေျပာပါတယ္။

တခ်ိဳ႕ အႏွိပ္ခန္းက လိင္အလုပ္သမ ေတြဟာ အႏွိပ္ခန္းတခုကေန ေနာက္တခုကို ေျပာင္းလုပ္မွ က်န္းမာေရး စစ္ေဆးမႈေတြ ျပဳလုပ္ရတာ မ်ိဳးေၾကာင့္ အဲဒီလိုေနရာမ်ိဳးေတြကို ကူညီေပးဖုိ႔၊ ပညာေပးဖို႔ေတြ မ်ားစြာ လိုအပ္တယ္လို႔ သူက ဆက္ေျပာတယ္။

“ဆိုင္မန္ေနဂ်ာေတြ၊ ပိုင္ရွင္ေတြက စည္းကမ္းခ်က္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးထုတ္ၿပီး ဒီဆိုင္က အႏွိပ္သီးသန္႔ပဲ လုပ္သလိုလို စီမံထား တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကိုလာတဲ့သူတိုင္းက လိင္ေပ်ာ္ပါးဖို႔ ဆိုတာ သူတို႔သိေနၾကတာပဲ။ အလုပ္သမေတြပဲ ခံရတာ။ အျပင္ေတြ မွာထက္ ပိုလံုၿခံဳလို႔ ဒီမွာ စီးပြားလာရွာတာ ဆိုေတာ့ ဒီလိုေနရာေတြကို မစြန္႔ခြာႏိုင္ၾကဘူး” လုိ႔ သူက ဆိုပါတယ္။

လိင္အလုပ္သမ ေတြဟာ အမ်ားေသာအားျဖင့္ မိသားစုေတြကို ဦးေဆာင္ဦးရြက္ ျပဳေနရတဲ့သူေတြ အမ်ားစုျဖစ္တာကို ေတြ႕ရ သလို တာ၀န္ယူခ်င္တဲ့ စိတ္ဓာတ္၊ အနစ္နာခံခ်င္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြ အမ်ားစု ရွိၾကတယ္လုိ႔ သူက ဆက္ေျပာတယ္။

ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေနတာကို သိသြားမယ္ဆိုရင္ အဲဒီလူအေပၚ ပတ္၀န္းက်င္က ႏွိမ့္ခ် ဆက္ဆံၾကမွာကို စိုးရိမ္ေနၾကရတဲ့ အတြက္ လိင္အလုပ္သမေတြရဲ႕ ပင္ကိုယ္ စိတ္ဓာတ္ထဲမွာပါ စိတ္ေ၀ဒနာ ျဖစ္ေနတာ မ်ိဳးေတြလည္း ရွိတယ္လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။

“တကယ္ေတာ့ လိင္အလုပ္သမေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မိသားစုေတြကို တာ၀န္ယူခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ နစ္မြန္း ရင္ နစ္မြန္းပါေစ ဆိုၿပီး သူတို႔က စြန္႔လိုက္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ သူတေယာက္ တည္းပဲ အနာခံလိုက္မယ္၊ သူ႔မိသားစုေတြ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေနႏိုင္ရင္ၿပီးေရာ ဆိုၿပီးေတာ့ ဒီဘ၀ထဲမွာပဲ လည္ေနေတာ့တာပဲ” လို႔ ေဒၚႏွင္းႏွင္းယုက ေျပာပါတယ္။

မွတ္ခ်က္။     ။ လိင္အလုပ္သေတြရဲ႕ နာမည္ေတြကို သူတုိ႔ရဲ႕ ဆႏၵအရ ေျပာင္းလဲ ေဖာ္ျပ ထားပါတယ္။

ဧရာ၀တီ