မိဘေကာင္းတစ္ေယာက္ (ကေလးရိွသူတိုင္းသိထားသင္႔ပါတယ္)

လူ႔ဘ၀ရဲ႕ အသက္အရြယ္အပိုင္းအျခားေတြ အမ်ားႀကီးထဲမွာ မိဘတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းရတဲ့ အခ်ိန္ဟာ အနည္းဆုံးပ်မ္းမွ် ဘ၀သက္တမ္းတစ္၀က္ေလာက္ေတာ့ ရွိပါတယ္။ ႏို႔စို႔ဖုိ႔၊ ငိုဖို႔၊ ႐ႈႈးေပါက္ဖို႔ကလြဲၿပီး ဘာမွ ေရေရရာရာ မသိေသးတဲ့ ရင္ေသြးေလးကို လူပုံအလယ္မွာ ထည္ထည္၀ါ၀ါ ရပ္တည္ႏုိင္ေအာင္၊ အသိဉာဏ္ဖြံ႕ၿဖိဳးထက္ျမက္လာေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးရတာ တကယ္မလြယ္ပါဘူး။မ်ားေျမာင္လွတဲ့မိဘ၀တၱရားေတြကိုထမ္းေဆာင္ရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ရင္ေသြးေလးက က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ထက္ျမက္တဲ့ ကေလးတစ္ဦး ျဖစ္လာျခင္းဟာ မိဘေတြ တန္ဖိုးအထားဆုံး ဆုလာဘ္ႀကီးပါပဲ။

ရင္ေသြးငယ္ကိုပ်ိဳးေထာင္တဲ့အခါ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္နည္းလမ္းျဖစ္ေစ၊ ကိုယ့္မိဘေတြက ကိုယ့္ကို ထိန္းေက်ာင္းခဲ့တဲ့နည္းလမ္းျဖစ္ေစ၊ ပတ္၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀ုိင္းက ၾကားဖူးခဲ့တဲ့ နည္းလမ္းကိုျဖစ္ေစ သုံးေလ့ရွိၾကပါတယ္။

ဒီေဆာင္းပါးမွာေတာ့ ရင္ေသြးေလးရဲ႕ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ဘယ္လိုေကာင္းမြန္ေအာင္ တည့္မတ္ သင္ၾကားသြားမလဲ ဆိုတာကို ၿခဳံငုံသုံးသပ္ေပးထားပါတယ္။ Philadelphia ဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးမွာရွိတဲ့ Temple တကၠသိုလ္က ပါေမာကၡေဒါက္တာေလာရင့္ ေရးသားထားတဲ့ မိဘေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ရန္ အေျခခံ ဆယ္ခ်က္ (The Ten Basic Principles of Good Parting) ဆိုတဲ့ စာအုပ္ပါ အခ်က္အလက္ေတြကို အေျခခံထားပါတယ္။

*သင္ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ။

မိဘရဲ႕ က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ အမူအက်င့္၊ အေလ့အထ (သို႔မဟုတ္) မိဘက တျခားလူေတြ အေပၚကို ဘယ္လိုဆက္ဆံတယ္ဆိုတာကို ရင္ေသြးငယ္က အၿမဲတမ္း ေစာင့္ၾကည့္မွတ္သားေနတာပါ။ ဒါဟာ အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္။ သင္ သူ႔ကို ဘယ္လိုကေလးမ်ိဳးျဖစ္လာေစခ်င္လဲ ဆိုတာဟာ သင္သူေရွ႕မွာ ဘယ္လိုျပဳမႈေနထုိင္သလဲဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ပါတယ္။

*ကေလးကို အရမ္း မခ်စ္ျပပါနဲ႔။

ကိုယ့္ရင္ေသြးကို မိဘတုိင္း ခ်စ္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္ေၾကာင္းကို ျပသပုံလြန္တဲ့အခါ (ဥပမာ - ေတာင္းဆိုသမွ် အလို လုိက္ျခင္း၊ ပူဆာသမွ် ၀ယ္ျခမ္းေပးျခင္း၊ စာေမးပြဲက်သည့္အခါတြင္ လမ္းၫႊန္ဆုံးမမႈ မျပဳျခင္း)မွာေတာ့ ကေလးရဲ႕ စိတ္ဓာတ္က ပ်က္စီးဖုိ႔ လြယ္ကူလာပါတယ္။ ရင္ေသြးကိုခ်စ္တာ မဂၤလာေပမယ့္ ခ်စ္ျခင္းကို ျပသပုံေတာ့ မလြန္ကဲပါေစနဲ႔။

*သင့္ရဲ႕ ဆုံးမေစာင့္ေရွာက္မႈ ပုံစံကို ကေလးအသက္နဲ႔ လုိက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲေပးပါ။

သင့္ကေလး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အရြယ္ေရာက္လာတာကို မ်က္ေျခမျပတ္ အမီလုိက္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစား ပါ။ အသက္ႀကီးလာတာနဲ႔အမွ် သူ႔ ရဲ႕ အမူအက်င့္ေတြကလည္း ေျပာင္းလဲသြားတတ္ပါတယ္။

*ကေလးအတြက္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားျပင္ဆင္ထားပါ။

ကေလးရဲ႕ အမူအက်င့္ေတြထဲက မႏွစ္သက္တဲ့ အခ်က္ေတြကို ငယ္ရြယ္စဥ္တည္းက မျပဳျပင္ခဲ့ဘူး ဆိုရင္ သူအရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ၊ သင္နဲ႔ သူနဲ႔ အတူရွိတဲ့အခ်ိန္ ပိုနည္းသြားတဲ့အခါက်မွ ျပဳျပင္ဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ကို ခက္ခဲသြားမွာပါ။

မိဘတစ္ေယာက္ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ သင့္မွာ ေမးခြန္းသုံးခုအတြက္ အေျဖ အဆင္သင့္ရွိေနရပါမယ္။ အဲဒီ ေမးခြန္းေတြက (၁) ကိုယ့္ကေလး အခုဘယ္မွာလဲ။ (၂) ကိုယ့္ကေလးေဘးမွာ ဘယ္သူရွိလဲ။ (၃) ကိုယ့္ကေလး အခုဘာလုပ္ေနလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြပါ။ သင့္ဆီကေန သင့္ကေလး သင္ယူထားတဲ့ စည္းမ်ဥ္း၊ စည္းကမ္းေတြဟာ သူအရြယ္ေရာက္တဲ့အခါ သူ႔ဘာသာသူ ပုံသြင္းယူမယ့္ စည္းကမ္း ေတြျဖစ္ လာပါလိမ့္မယ္။

*ကေလးကို ထိုက္သင့္သေလာက္ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးပါ။

ကေလးကို စည္းမ်ဥ္း၊ စည္းကမ္းနဲ႔ တည့္မတ္ေပးတာဟာ အရြယ္ေရာက္တဲ့အခါ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္စြမ္းရွိေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးရာေရာက္ပါတယ္။ ကေလးကို ထုိက္သင့္သေလာက္ လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးတာဟာ အရြယ္ေရာက္တဲ့အခါ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္ႏုိင္ေအာင္ ေလ့ က်င့္ေပး ရာ ေရာက္ ပါတယ္။ ဘ၀မွာ ေအာင္ျမင္မႈ ရဖို႔အတြက္ သင့္ ကေလးမွာ အဲဒီႏွစ္ခ်က္လုံးရွိဖုိ႔ လိုပါတယ္။

မိဘေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကေလးလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခ်င္တဲ့အခါ ေျပာစကား နားမေထာင္ဘူး လို႔ သမုတ္တတ္ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကေလးဆိုတာလဲ လူသားေပးပဲမို႔ လူ႔သဘာ၀အရ လြတ္လပ္ခြင့္ကို လိုလားပါတယ္။ တျခားသူက တရားလြန္၀င္ေရာက္စြက္ဖက္တာကို မႀကိဳက္တတ္ၾက တာမို႔ ထုိက္သင့္သေလာက္ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးရပါမယ္။

*တသမတ္တည္း ရွိပါေစ။

ကေလးအတြက္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ စည္းကမ္းေတြကို တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳး ေျပာင္းေနမယ္ဆိုရင္ (သို႔မဟုတ္) ရံဖန္ရံခါမွ စည္းကမ္းထုတ္ျပန္လုိက္၊ ျပန္႐ုပ္သိမ္းလုိက္ လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သင့္ကေလး မလိမ္မိုး၊ မလိမ္မာ ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း အဲဒါ သူ႔အျပစ္မဟုတ္ဘဲ သင့္အျပစ္လုိ႔ပဲ ေျပာရမွာပါ။

ကေလးအတြက္ စည္းကမ္းခ်က္ခ်မွတ္တဲ့အခါမွာ အေရးအႀကီးဆုံးအခ်က္ကေတာ့ တစ္သမတ္တည္းရွိဖို႔ ပါပဲ။ သင့္ကေလးက ပူဆာလြန္းရင္ေတာင္ ေျဖေလ်ာ့ေပးလုိ႔မရတဲ့ အခ်က္ေတြကို ေသခ်ာ စဥ္းစားထားပါ။ ဥပမာ သြားမတုိက္ဘဲ အိပ္ရာမ၀င္ရဘူး ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ ကေလးကို စည္းကမ္းခ်ေပးတဲ့အခါမွာလည္း ကိုယ့္ဟာ မိဘပဲဆိုတဲ့ အင္အားကို မသုံးဘဲ ဉာဏ္ပညာကိုသာ အေျခခံၿပီး စည္းကမ္းခ်ေပးရင္ သင့္ကေလးက သင့္ကို ကလန္ကဆန္ျပန္လုပ္ဖုိ႔ အခြင့္အလမ္း နည္းပါးပါလိမ့္မယ္။

*ရက္စက္တဲ့ နည္းလမ္းေတြကို မသုံးပါနဲ႔။

ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ... မိဘေတြဟာ ကေလးကို လုံး၀မ႐ိုက္သင့္ပါဘူး။ ႀကိမ္လုံးနဲ႔ျဖစ္ေစ၊ လက္နဲ႔ျဖစ္ေစ ႐ိုက္ႏွက္ခံရတဲ့ ကေလးဟာ ရန္ျဖစ္လြယ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ကေလးေတြဟာ တစ္ျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ အျငင္းအခုန္ျဖစ္တဲ့အခါ ေဒါသကိုအေျခခံၿပီး ဆုံးျဖတ္ေလ့ရွိသလို သူတစ္ပါးကို နာက်င္ေအာင္လုပ္ဖို႔၊ ရက္စက္ဖို႔လည္း လက္ယဥ္တတ္ၾကပါတယ္။ ႐ိုက္မယ့္အစား ကေလးကို ဒဏ္ေပးဖို႔ နည္းလမ္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ဥပမာ - သူ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ အ႐ုပ္ (သို႔) ကစားစရာနဲ႔ တစ္ပတ္တိတိ မေဆာ့ရဘူးလို႔ သတ္မွတ္တာမ်ိဳး၊ ထုိင္ထလုပ္ခုိင္းတာမ်ိဳး၊ “ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါ” ဆိုၿပီး စာမ်က္ႏွာအျပည့္ (၁၀)မ်က္ႏွာ ေရးခုိင္းတာမ်ိဳး စတာေတြေပါ့။

*ကေလးရဲ႕ အသက္အပိုင္းအျခားနဲ႔ ဉာဏ္ရည္ ဉာဏ္ေသြးကို နားလည္ေပးပါ။

မိဘတုိင္းဟာ သားသမီးကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ႀကီးျပင္းေစခ်င္တဲ့ ေစတနာအျပည့္ရွိၾကပါ တယ္။ ေစတနာ လြန္ကဲၿပီး ကေလးကို အရြယ္နဲ႔ မမွ်ေအာင္ သြန္သင္မိတာမ်ိဳးလဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ (၃)တန္း၊ (၄)တန္း အရြယ္ သားသမီးကို အမ်ားႀကီးရွင္းျပဆုံးမၿပီး ၿမီးေကာင္ေပါက္ သားသမီးကိုေတာ့ ရွင္းျပသင့္သေလာက္ ေတာင္ မရွင္းျပမိဘဲ ျဖစ္တတ္ပါ တယ္။ ဒါဟာ သင့္ကေလးရဲ႕ အသက္နဲ႔ဦးေႏွာက္က လက္ခံႏုိင္စြမ္းကို သင္ ေသေသခ်ာခ်ာ နားမလည္ဘူးဆိုတာ ျပေနတာပါ။ သင့္မွာရွိတဲ့

အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္စြမ္းေတြက သူတို႔မွာ မရွိႏုိင္ဘူးေလ။

*သင့္ကေလးကို ေလးစားပါ။

အံ့ၾသသြားပါသလား။ သင့္ရဲ႕ ႐ႈမၿငီးတဲ့ သားငယ္၊ သမီးငယ္ေလးက သင့္ကို ႐ိုေသေလးစားေစဖို႔ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းက သူ႔ကို ေလးစားေပးျခင္းပါ။ တစ္ျခားသူေတြကို သင္ အေလးထားၿပီး၊ ဆက္ဆံ သလို သင့္ကေလးကိုလည္း အဲဒီလိုေလး ဆက္ဆံပါ။ သူ႔ကို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေျပာပါ။ သူ႔ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ၊ အေတြးေတြကို ဂ႐ုစိုက္ေပးပါ။ သူ သင့္ကို စကားေျပာတဲ့အခါ အဓိပၸါယ္ ရွိရွိ၊ မရွိရွိ နားေထာင္ေပးလုိက္ပါ။ ၾကင္ ၾကင္နာနာ ေထြးေပြ႕ပါ။ သင္ အလုပ္မ်ားေနရင္ေတာင္မွ အခ်ိန္ေပးႏုိင္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း သူ႔ကို ေခ်ာ့ျမဴေပးပါ။

ကေလးေတြ ႀကီးျပင္းအရြယ္ေရာက္တဲ့အခါမွာ တစ္ျခားသူေတြကို ဘယ္လို ဆက္ဆံေျပာဆိုမလဲဆိုတာ သူတုိ႔ မိဘေတြက သူတုိ႔ကို ဘယ္လို ကိုင္တြယ္ဆက္ဆံခဲ့လဲဆိုတဲ့အေပၚ အေျခခံတာပါ။ သင္ဟာ သင့္ရင္ေသြးေလး ပုံတူကူးေနတဲဲ့ စံျပေမာ္ဒယ္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သင့္ရင္ေသြးကို သင္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေႏြးေထြးေလေလ . . . သူ ႀကီးျပင္းလာတဲ့အခါ အျခားသူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံပုံေကာင္း မြန္ေလေလ ျဖစ္မွာပါ။

အႏွစ္ခ်ဳပ္ရရင္ေတာ့ မိဘဆိုတာ သားသမီးကို ခ်စ္ခင္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္ပုံခ်စ္နည္း မွန္ကန္ပါမွ ႐ိုးသားၿပီး ၾကင္နာမႈရွိတဲ့၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယုံၾကည္မႈရွိသလို ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္စြမ္းလည္းရွိတဲ့၊ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ရွိၿပီး ဘ၀ကိုအေကာင္းျမင္ ေပ်ာ္ရႊင္တတ္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေအာင္ ကူညီေပးႏုိင္မွာပါ။

ဒါ့အျပင္ ကိုယ့္ရင္ေသြးေလး စိ္တ္ဓာတ္မက်ေအာင္၊ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ဖိစီးပင္ပန္းမႈ မရွိေအာင္၊ အစားအေသာက္ကို သမမွ်တစြာ မနည္းလြန္း၊ မမ်ားလြန္း စားတတ္ေအာင္၊ လူမႈေရးအသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ၀င္ဆန္႔ ေအာင္ ၊ အရက္နဲ႔ မူးယစ္ေဆး၀ါး မသုံးစြဲမိေအာင္လည္း ကူညီကာကြယ္ေပးရမွာပါ။

“မိဘတုိင္း ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ရင္ေသြးရတနာေလးမ်ားျဖစ္ေအာင္ ပ်ိဳးေထာင္ႏုိင္ၾကပါေစဟု ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလ်က္”

post by နွင္းဆီဖူးေလးမ်ား